puścić III
sprawić, że coś leci, płynie, porusza się
Surdut swój angielskiego kroju, biały, długi, Połami na wiatr puścił (II) I dobywszy zza pasa swe żelazne klucze, Okręcił wkoło głowy, puścił z całej mocy (V) Nie bywać w zamku, miłość z serca wykorzenić, Puścić w niepamięć Ewę (X) Ścisnął gryf krzepko, oparł brodę o podstawek I smyk jak konia w zawód puścił po skrzypicy (XII). A wtem puścił fałszywy akord jak syk węża (XII)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne